Pomocy!

Wreszcie to muszę komuś powiedzieć
Może ktoś z was też kiedyś tak miał
Ja tak nie mogę wciąż cicho siedzieć
Niech o tym dowie się cały świat

Bo życie moje to istny horror
I najprawdziwsza się leje krew
A moje ciało to jedna rana
Gdy ciało krwawi, to dusza też

Najwyższa pora przejść już do sedna
Już wam tłumaczę gdzie problem jest
Mój problem to jest istota wredna
Co każdej nocy gryzie i ssie

Może niektórzy z was i to lubią
Jeśli lubicie, cóż wasza rzecz
Lecz ja sie zwracam do wszystkich ludzi
dla których ugryźć, to ciężki grzech

Chyba wszystkiego już próbowałem
Na nic me krzyki, na nic mój gniew
Ona coś bzyknie tylko nad uchem
Po chwili pije znów moją krew!

OGIEŃ

skinęła na mnie delikatnie

w powietrzu papierosem kreśląc znak

no i zrobiła to tak ładnie

że mogłaby go robić cały czas

podszedłem doń bez animuszu

bo chyba nawet czułem lekki strach

nie wspomnę o czerwonych uszach

to jest już niemal mój firmowy znak

spojrzała na mnie tak niewinnie

jak one zwykły patrzeć tylko w snach

a ja broniłem się usilnie

żeby nie spłonąć przez ten oczu blask

i powiedziała coś o ogniu

ja już od dawna czułem jego żar

sięgnęła ręką do mych spodni

aż przed oczami zawirował świat

dalej już było prozaicznie

płonący ogień bardzo szybko zgasł

wyjęła moją zapalniczkę

nie bacząc, że mi wywróciła świat

do góry nogami, podziękowała i poszła…