-Na chwilę przed wybuchem supernowej-

 facet z zafałszowanym życiem emocjonalnym

udaje że ma na wszystko receptę

wystarczy wlać trochę malinowego syropu

i uzupełnić wodą z syfonu

wszyscy wiemy że to tak nie działa

ale ustawiamy się w kolejce

Stadium

 wszedłem na wymarły portal

na którym już nie ma żywego słowa

bogowie poezji odlecieli

spijać nektar z oczu nowych wyznawców

a ja stoję jak oderwany od rzeczywistości

i nie mam do czego się przyczepić

żeby poczekać na nowe życie

Lipiec

 ludzie gromadzą się na dzikiej czereśni

i jak stado szpaków skaczą sobie do oczu

odkąd pokrzywy zarosły tajemne przejście

trzeba przechodzić przez pralnię chemiczną

dawniej był tam sklep kolonialny

a jego właściciel rozgryzł ampułkę z trucizną

lecz nie wiadomo dlaczego akurat on

lato w studni podwórza wygląda koszmarnie

ale do much można się przyzwyczaić

z okna na piętrze wypada wiązanka chujów i kurew

żeby upaść na chodnik razem z tynkiem

kamienica charczy i świszczy w przedagonalnym pobudzeniu

bo pewnie jutro ktoś uśnie z zapalonym papierosem

Poniedziałek

 jak czerwona rewolucja

lub niebieskich garść tabletek

uchwalona konstytucja

czy Apollo bez skarpetek

albo wina ze dwie stągwie

a najlepiej tak ze cztery

szybkiej jazdy trzy chorągwie

pierś gotowa na ordery

jak hurysa bez bielizny

ale za to w dobrym kremie

na podbrzuszu żadnej blizny

rezerwacja w La Boheme

korzystając z wolnej chwili

życzę wszystkim bez wyjątku

niech nam taki moi mili

będzie tydzień od początku

Bim-bam-bom

co robi poezja

w świecie dzieciobójców

gdzie dobry wiersz trzeba pokazać palcem

ludzie boją się wpadać w zachwyt

bo wszyscy czekają na pozytywną recenzję

i koniec świata

który poprzedzi kolejna rzeź albo pogrom

ktoś ukrzyżuje boga

a ktoś inny wygra samochód na loterii

pozostali pójdą za głosem serca

bijącego na trwogę

Unaocznienie

 oto człowiek

z drobinką kosmosu w oku

ciało obce zupełnie

jak myśl wyrwana z kontekstu

i niesiona wiatrem

aż tutaj

Kamień

 stary wyjadacz słodyczy

ukrytych na czarną godzinę

i sklepowy manekin

udający ludzką obojętność

rozdzieleni płaską taflą

przymocowaną do ramy lub uchwytu

marzą tylko o tym

żeby być razem

ale wszyscy przechodzą obojętnie

obok tego wiersza

bo tylko ten kto jest bez winy

pierwszy rzuci kamień