Transformacja

w miejsce powszechnej kontestacji

nastało wielkie budowanie

od rozczarowań i frustracji

po narodowe zmartwychwstanie

był dzieckiem młodej demokracji

owocem przemian ustrojowych

zrodzonym w czasach transformacji

i systemowej przebudowy

on z krwi i kości proletariusz

ona po ojcach burżuazja

on miał w dowodzie Pytka Dariusz

ona Wiśniewska Anastazja

wiatr zmian podwiewał jej sukienki

tak jakoś zgrabnie je unosił

że zrobił się w kolanach miętki

dała bo ślicznie ją poprosił

żyliby długo i szczęśliwie

i mógłbym za to oddać głowę

lecz skłóciły ich straszliwie

różnice światopoglądowe

Lekkość

lubię obserwować

jak zwyczajni pożeracze surowego mięsa

próbują wzbić się do nieba

ponad przeciętność

poszybować wysoko

gdzie już nie sięga wieża kościoła

zadzieram głowę

żeby sobie wyobrazić

jakby to było tam w górze

kiedy już nie trzeba

dotykać stopami spraw doczesnych

bo wszystko jest na wyciągniecie ręki

nawet jabłka z najwyższego drzewa

bez obaw że ktoś złapie za kołnierz

wyrzuci i jeszcze powie o ciężkiej pracy

albo że w życiu 

nie ma lekko

Schody

Najgorsze jest to

że nie umiem odpowiedzieć

kiedy ktoś pyta mnie o drogę

nie wiem gdzie będę jutro

i za jakie grzechy

wczoraj leży w ciemnej piwnicy

i nawet się nie porusza

tylko czeka żebym przyszedł

zapalił światło

i wygłosił swój monolog o tym

jak bardzo tęsknię

tymczasem funkcjonuję

między parterem a piętrem

ćwiczę wbieganie po dwa stopnie

albo zjeżdżanie po poręczy

nawet dobrze mi wychodzi

jeśli chcesz

to możemy się kiedyś spotkać

na strychu jest najwięcej światła

przez okno widać niebo

Do zobaczenia

wszystkie dni są policzone skrupulatnie

skupmy się na tym

że za chwilę słońce utopi się w stawie

i zniknie

nic więcej się nie wydarzy

więc pozostaje nam wierzyć

w kolejną część cyklu

ale to dopiero jutro

nikt nie będzie pamiętał naszych twarzy

może kilka słów rzuconych na wiatr

co przyszedł żeby się pożegnać

i wytarmosić za włosy starą wierzbę

która zawsze płacze

jakby się czegoś bała

albo jej było przykro

że nas więcej nie zobaczy

bo jeśli nawet

to przecież już nigdy nie będzie tak samo

jak dawniej

Nieśmiertelność

leżę przykryty

warstwą gnijących liści

i boję się poruszyć

niech myślą że mnie nie ma

albo że umarłem

nieśmiertelność w mojej sytuacji

to byłby ogromny sukces

mógłbym w nieskończoność udawać trupa

licząc że może znajdzie się ktoś dobry

kto zwróci uwagę

na prowizoryczny krzyżyk

z sosnowych igieł

i wpuści trochę światła do środka

nabiorę energii

aby zakopać się

głębiej

Dupka z chleba

liczy się poczet królów polskich
wciśniętych między przegródki
portfelika z miękkiej skórki 
przyszytego do serca złotą nitką
od louisa vuittona
jakby całe to zmartwychwstanie
miało polegać głównie na tym
żeby się nawpierdalać jajek 
na twardo i z majonezem babuni 
oddanej do domu spokojnego zdychania
jeszcze tylko kilka szklaneczek szkockiej
i już można pogadać z kiblem

o życiu które teraz smakuje
wczorajszą skarpetką rzuconą tak
jak się rzuca babę z brzuchem
hosanna na wysokości 
wyśpiewują fejsbukowi profeci
którzy cały proces krzyżowania
odkładają do jutra robiąc sobie
kolorowe jaja dla lajków albo dlatego

że pewnie sami nie znają
odpowiedzi

Forma

To straszne

że nigdy nie opanowałem

trudnej sztuki

zwijania języka

w trąbkę

Widziałem

prawdziwych artystów

plujących przez swoje trąbki

w sposób bardzo

widowiskowy

Szkoda

że nigdy mnie nie przyjmą

to elitarnego klubu

językowych trębaczy

namaszczonych przez

Stwórcę

Błąkam się

po mieście

w poszukiwaniu formy

dla mojego języka

i pluję sobie w brodę