Mur

zaciskam dłoń na gałązce ostrokrzewu

żeby poczuć że żyję a wszystko to

co mnie ogranicza to jest ceglany mur

który najwidoczniej zapomniał swojej roli

i zamiast bronić zaciąga czerwoną pętlę

duszę się w więzieniu własnych słabości

kiedyś tu była furtka i mogłem swobodnie

oddychać wolnością mogłem mieszkać

klękać i dziękować za dobro i szczęście

teraz piszę listy i wkładam między cegły